22 Σεπ 2012

Για τον locus publicus

Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές νιώθω συγκλονισμένος. Είχε καιρό που δεν έγραφε στο blog του. Δεν απόρησα. Απαυδισμένος από τις εξελίξεις στην ελληνική πραγματικότητα που διορατικά, προφητικά, είχε περιγράψει πολύ πριν συμβούν στο blog του, από την ηρεμία της μακρινής Βοστώνης που του επέτρεπε μια πιο ψύχραιμη, πιο διεισδυτική ματιά στα πράγματα, σκέφτηκα, θα σταμάτησε να ασχολείται. Τα posts του πάντα αξιόλογα, πάντα ενδιαφέροντα, με βάθος σκέψης και χαρακτηριστικά πολυεπίπεδα, λόγω του απίστευτου πλούτου των εμπειριών, των ενδιαφερόντων του. Ήταν ένα blog, αυτό του φίλου locus publicus – κατά κόσμον Μάκη Πανταζή –, πραγματικό στολίδι για την ελληνική μπλογκόσφαιρα.
 
Ήταν ένας homo universalis ο Μάκης, ένας παντογνώστης αναγεννησιακός άνθρωπος διακτινισμένος στην εποχή μας που τον ενδιέφεραν τα πάντα, από τη μουσική – που έπαιζε – και την επιστήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών μέχρι κοινωνική ανθρωπολογία, από οικονομικά μέχρι ιστορία και πολιτικές επιστήμες, από όλους είχε κάτι να μάθει και σε όλους κάτι να πει με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. Και με την χαρακτηριστική του ευγένεια, σε κάθε περίπτωση.
 
Αυτός ο άνθρωπος, που είχα την τύχη να τον γνωρίσω κι από κοντά σε μια συνάντηση bloggers που είχε διοργανώσει ο ίδιος στην Αθήνα σε ένα από τα ταξίδια του στην Ελλάδα – σαν να τον βλέπω ακόμα, στο καφέ του «Ιανού», να μας περιμένει με ένα αυτοσχέδιο καρτελάκι με το διαδικτυακό όνομά του που είχε φτιάξει πάνω στο τραπέζι, χαμογελαστός – έφυγε από τη ζωή, μαθαίνω. Και δεν μπορώ να το πιστέψω. Ένας άνθρωπος νέος, γεμάτος ζωή, ενδιαφέροντα, εμπειρίες και γνώσεις να μοιραστεί με τους άλλους, τους διαδικτυακούς του και όχι μόνο φίλους. Αιωνία σου η μνήμη, φίλε μου. Ήσουν ένα από τα απρόσμενα θαύματα του internet, ένας πραγματικά σπάνιος άνθρωπος με τον οποίο ένιωσα μια μοναδική ψυχική συγγένεια, και ως τέτοιο θα σε θυμάμαι.

8 σχόλια:

Panos είπε...

Ένας τόσο ζωντανός και ενδιαφέρων άνθρωπος. Κρίμα! Κουράγιο στους δικούς του.

Meropi είπε...

Κι εγώ το έμαθα από ένα μήνυμα που βρήκα στο mail μου κι έμεινα άναυδη. Δεν τον γνώρισα προσωπικά, αλλά μόνο μέσω του blog του. Καλό του ταξίδι.

gerasimos είπε...

Δεν ξέρω τι να πω... ήταν σαν να έχασα δικό μου άνθρωπο. Έναν σκεπτόμενο άνθρωπο που έβλεπε μπροστά, όαση ανάμεσα στους κοντόφθαλμους...

xasodikis είπε...

Όχι ρε γαμώτο...

Unknown είπε...

ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ BLOGERS ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ (ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΟΥ ΦΛΟΚΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΣ ΕΔΙΩΞΑΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΦΑΣΑΡΙΑ!) ΚΑΙ ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΩΡΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΑΞΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

εφυγε ενας υπεροχος ανθρωπος,μια ευγενικη φυσιογνωμια που σπανιζει στην σημερινη κοινωνια...και ειμαι περηφανος που ειμαι ξαδελφος του αλλα και λυπημενος που ηταν τοσο μακρυα και ειχαμε πολυ αραιη επαφη...καλο ταξιδι Μακη

Odysseas είπε...

Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να διαβάσω σε ανάρτησή σου Γεράσιμε... Θυμάμαι κι εγώ τη συνάντηση αυτή και τα καλά λόγια που είχε να πει για όλους. Πραγματικά κρίμα...

squarelogic είπε...

Εχοντας παρει αδεια αορίστου χρόνου απ το blog,μολις το έμαθα από άλλο φίλο...Κομπος το στομάχι μου,θεωρούσα οτι είχα εναν σπάνιο φίλο να με περιμένει καπου στη Βοστωνη ανα πάσα στιγμη...Μοναδικη πραγματικα περίπτωση ο Μακης μας,εξαιρετικης ευφυιας και ήθους φωνή,που κοσμουσε το ελληνοφωνο διαδίκτυο...Κατι τετοιες αδικίες σε κανουν να αναρωτιέσαι πως γινεται να υπάρχει Θεός-κριτής...
Ευχομαι η οικογένεια του να στηριχτει,να αντέξει και να τον θυμουνται πάντα με την αγάπη που του αξιζε...